تصویری برای همیشه؛ آرام گرفته در ساحل موفقیت
به گزارش فوتبال 360، وقتی فوق‌ستاره پرتغالی قرار است در یک فینال در رقابتی بین المللی و با پیراهن تیم ملی پرتغال در برابر اسپانیا و یامال قرار بگیرد، کدام عکاس زبده و باتجربه فوتبالی، رویدادهای دیگر دنیای مستطیل سبز در چنین شبی را برای ارائه هنرش انتخاب کند؟ باکیفیت‌ترین دوربین‌ها در دست زبده‌ترین عکاسان به آلیانز آرنای مونیخ مهاجرت کردند تا شاهد و شاید شکارچی صحنه‌های این مسابقه باشند. جدال، صحنه‌های بدیع کم نداشت؛ مثل لحظه گلزنی رونالدو، مثل جدال‌های مندس و یامال و مانند لحظه‌ای که پرتغالی‌ها جشن قهرمانی را برگزار می‌کردند. با این حال از میان آن همه تصویر، چهره آرام قهرمان مردم پرتغال متن تصویر روز گذشته فوتبال را در سیطره خودش قرار داد. رونالدو، همان قهرمانی که هیچ وقت از اشک فاصله چندانی ندارد با لبخند روی زمین نشسته و به بیرون رفتن از زمین فکر می‌کند.
جزئیات تصویر
از پیرامون رونالدو شروع می‌کنیم. قابی که عکاس بسته، هیچ بازیکن دیگری را نشان نمی‌دهد. رونالدو در این قاب تنهاست و این شاید نشانه‌ای از تنهایی او روی قله افتخاراتی محسوب می‌شود که با پیراهن تیم ملی پرتغال به دست آورده. عضلات ران فوق‌ستاره پرتغالی در این تصویر هم کاملا مشهود است. شاید خود عکاس هم در جریان انعکاس این زاویه از تصویر نبوده و خواسته یا ناخواسته مردی 40 ساله را به تصویر کشیده و تبلور تمرینات و آمادگی جسمانی و انگیزه‌اش در این سن و سال در چنان عضلاتی دیده می‌شود. به چهره نقش اول می‌رسیم. در چنین موقعیت‌هایی، وقتی رونالدو نمی‌تواند بازی کند، وقتی قرار است میدان را ترک کند و در شرایطی مشابه، منتظر اشک‌های همواره آماده مرد احساساتی هستیم. با این حال عکاس لحظه‌ای را شکار کرده که کمتر درباره رونالدو دیده می‌شود. روی زمین نشسته، قادر به ادامه مسابقه نیست، قرار است ادامه کار را از روی نیمکت دنبال کند اما لبخند می‌زند. کنایه از این که کارم را، ماموریتم را درست انجام دادم و شما، یارانم در تیم ملی قبل از این هم ثابت کرده‌اید می‌توانید در چنین شرایطی جام را به دستانم برسانید. خونسردی و اعتماد به نفس در نیم‌رخ کریستیانو رونالدو به وضوح دیده می‌شود. مرد پرتغالی از توجیه یارانش در میدان مطمئن است و قبل از این هم وضعیت مشابهی را پشت سر گذاشته و امتحانشان را پس داده‌اند. پاهای آرام گرفته رونالدو هم حرف‌های خودشان را در تصویر دنیای فوتبال دارند. آن‌ها را در امتداد چشم‌ها ببینید. چشم‌های آرام و پاهای آرام‌تر! مسیرش را درست پیموده و به آنچه می‌خواسته، رسیده. او حتی بیرون از زمین هم آرام نگرفت و شاید بار دیگر به خودش بگوید؛ بالاخره رسیدم به آنچه که در جتسجویش بودم!
*حسین سعیدی نیکو
