مرور نوستالژیک تیم ملی در جام جهانی کوچک برزیل؛ جوان‌گرایی در حد حرف!
به گزارش فوتبال 360، پنجاه‌وسه سال پیش تیم ملی ایران جهت حضور در یکی از مهم‌ترین تورنمنت‌های تاریخ خود راهی برزیل شد. حضور در این تورنمنت محک بسیار جدی برای ملی‌پوشان ایران به حساب می‌آمد که قرار بود تا 2 ماه دیگر در مسابقات المپیک تابستانی سال 1972 در مونیخ شرکت کند.
در این رقابت‌ها که به مناسبت صدوپنجاهمین سالگرد استقلال برزیل برگزار شد، 20 تیم مطرح جهان حضور داشتند که ایران در گروه دوم با تیم‌های شیلی، پرتغال، اکوادور و ایرلند جنوبی به رقابت پرداخت. حضور ایران در چنین رقابت‌هایی بسیار حائز اهمیت بود و می‌توانست در شناخت تیم ملی به فوتبال جهان بسیار ثمربخش باشد. گرچه هنوز فوتبال آسیا با سطح اول دنیا فاصله زیادی داشت، اما درخشش کره‌شمالی در جام جهانی 1966، ژاپن در رقابت‌های فوتبال المپیک 1968 و راهیابی تیم ملی فوتبال به بازی‌های المپیک 1972 سبب شد تا نگاه‌ها به فوتبال آسیا تغییر کرده و انتظارات از فوتبال قاره کهن بالا رود.
جوان‌گرایی، مسئله همیشگی در تیم ملی
پیش از عزیمت تیم ملی به برزیل جهت حضور در جام جهانی کوچک، کسی انتظار معجزه و کسب نتایج فوق‌العاده نداشت و این رقابت‌ها فرصت مناسبی برای کسب تجربه بین‌المللی قلمداد می‌شد. اما بیانیه فدراسیون فوتبال در خصوص اینکه تیم ملی با ترکیبی متفاوت از جام جهانی کوچک، در بازی‌های المپیک به میدان خواهد رفت و بیشتر از جوانان بهره خواهد گرفت، باعث اعتراض اهالی فوتبال مبنی بر این مسئله شد که چرا همان بازیکنانی که قرار است در المپیک حضور داشته باشند، در این بازی‌ها از آن‌ها استفاده نمی‌شود.
جوان‌گرایی در تیم ملی از سال‌های دور یکی از چالش‌های پیش‌روی مربیان تیم بوده و کادرفنی تیم ملی هم اظهار داشته بود در فهرست اعلام شده بازیکنان، به مسئله جوان‌گرایی اهمیت داده شده و به همین علت از بازیکنانی نظیر همایون بهزادی و اصغر شرفی دعوت به عمل نیامده است. این مسئله با واکنش برخی کارشناسان همراه بود و اعتقاد داشتند جوان‌گرایی در تیم ملی فقط در حد حرف انجام شده زیرا بازیکنانی هم‌سن و حتی بزرگ‌تر از بهزادی و شرفی در تیم ملی حضور دارند. در بین بازیکنانی که نام آن‌ها در این فهرست به چشم نمی‌خورد، بازیکنان زیادی می‌توان نام برد که هم به لحاظ سنی و هم کیفیت فنی در وضعیت بهتری قرار دارند.
برخی دیگر از اهالی فوتبال هم بر این باور بودند بدون شک سن برخی از بازیکنان تیم ملی زیاد است اما این دلیل نمی‌شود که به بهانه مسائل خصوصی و اعمال نفوذ برخی باشگاه‌ها، نام‌هایی را از تیم ملی حذف کنیم و تبعیض‌های زیادی را در انتخاب بازیکنان قائل شویم.
جای خالی شهرستانی‌ها در تیم ملی
در فهرستی که برای حضور در رقابت‌های جام جهانی کوچک از سوی کادر فنی تیم ملی اعلام شده بود، 12 بازیکن از تاج، 8 بازیکن از پرسپولیس و 5 نفر هم از سایر تیم‌ها حضور داشتند. این مسئله با واکنش بسیاری از کارشناسان روبرو شد و برخی اظهار داشتند نگاه تیم ملی و فدراسیون تنها به 2 تیم بزرگ پایتخت است. برخی از مسئولان فدراسیون گرفتاری‌های تحصیلی را عامل عدم استفاده از بسیاری بازیکنان شهرستانی عنوان کرده بود اما با توجه به اینکه جام جهانی کوچک و بازی‌های المپیک مونیخ در تابستان برگزار می‌شد، این ادعا از سوی کارشناسان قابل قبول نبود.
نتایج ضعیف تیم ملی در جام استقلال برزیل
با وجود حرف و حدیث‌های زیادی که در خصوص نحوه انتخاب بازیکنان تیم ملی وجود داشت، ایران پای به این مسابقات گذاشت اما در کسب نتیجه اصلاً موفق عمل نکرد. در بازی نخست، شاگردان محمد رنجبر به مصاف ایرلند جنوبی رفتند و با نتیجه 2 بر یک مغلوب شدند. در بازی دوم هم ایران با 3 گل مغلوب پرتغال شد. تنها امتیاز تیم ملی در این بازی‌ها، در دیدار سوم برابر اکوادور به دست آمد که برابر این حریف آمریکای جنوبی به تساوی 1-1 دست یافت. ایران در آخرین بازی خود در این رقابت‌ها هم برابر شیلی به میدان رفت که باز هم با نتیجه 2 بر یک مغلوب شد.
گرچه هدف اصلی تیم ملی در این بازی‌ها، ارائه بازی‌های قابل قبول و کیفیت مناسب بود اما کسب این نتایج سبب شد تا تیم ملی باز هم مورد انتقاد قرار گیرد.
