کارتال بازیکنان آشنا را می‌خواهد؛ پرسپولیس شعبه دوم ترکیه‌ای‌ها
به گزارش فوتبال 360، رقابت‌های لیگ برتر در فصل جاری هنوز به پایان نرسیده، جنب‌وجوش باشگاه‌ها برای تقویت تیم برای فصل آتی، استارت خورده است. گل سرسبد این داستان پرسپولیس است که برخلاف فصول گذشته، در این فصل هیچ دستاوردی نداشت و حتی از رسیدن به سهمیه آسیایی برای فصل آینده هم باز ماند. پرسپولیس از زمانی که اسماعیل کارتال را به عنوان سرمربی جدید آورده، وعده بازسازی و تقویت تیم در فصل آینده را داده و حالا بسیاری منتظر تحقق چنین وعده‌ای هستند. این‌که اسماعیل بتواند به هدفی که در سر دارد برسد یا خیر، از آن دست موضوعاتی است که غیر از گذر زمان، نمی‌توان منتظر روشن شدن پاسخش بود.
ورود ترک‌ها به پرسپولیس
اسماعیل کارتال با سابقه کار در باشگاه فنرباغچه پا به تهران گذاشته و امیدوار است هیجانی که در کشور خودش تجربه کرده را در ایران هم به دست بیاورد. البته که امید اصلی او این است که بالاتر از شرایط فنرباغچه، بتواند پرسپولیس را قهرمان ایران کند. در این مسیر به نظر می‌رسد او پایه اصلی بازسازی و یا نوسازی شرایط پرسپولیس را معطوف به بازیکنان و ستاره‌هایی کرده که یا ترک‌زبان هستند و یا این‌که سابقه بازی در لیگ ترکیه را داشته‌اند. شواهد و قراین نشان می‌دهد که پرسپولیس قرار است تبدیل به پایگاه جدید ترک‌ها شود.
پس از کارتال، سردار دورسون، دومین ترکیه‌ای است که به پرسپولیس آمده و همین حالا به خوبی با فضای کار در فوتبال ایران و لیگ برتر آشنا شده است. باوجود این، سردار، مسیر را برای سایر ترکیه‌ای‌ها باز کرده چون همین حالا مشخص شده که اسماعیل کارتال، فلورنت هادرجونای را برای تیمش می‌خواهد. نکته درخور توجه این‌که هادرجونای 30 ساله اگرچه اهل کوزوو است ولی از کانال فوتبال ترکیه و به طور مشخص آلانیااسپور به پرسپولیس رسیده است. بررسی سایر گزینه‌های خارجی پرسپولیس و حتی شایعاتی که در همین نیم‌فصل دوم، درباره چهره‌های خارجی این تیم مطرح شده هم بیانگر این است که یا آن‌ها ترکیه‌ای هستند و یا این‌که سابقه بازی در لیگ ترکیه را داشته و دارند.
تراکتور در قرق کروات‌ها
پرسپولیس تنها تیمی نیست که ظاهرا قرار است خارجی‌هایش را از یک مسیر و یا یک ملیت خاص انتخاب کند؛ همین حالا وضعیت باشگاه تراکتور نشان می‌دهد که به واسطه حضور دراگان اسکوچیچ در این تیم، پرچم کروات‌ها حسابی بالا است و خارجی‌های این تیم هم غالبا از کرواسی آمده‌اند؛ ایگور پوستونسکی، تومیسلاو اشترکالی و دوماگویدروژدک در این زمره به شمار می‌روند. بازیکنانی که دست برقضا اثر مثبت زیادی روی روند تراکتور و قهرمانی احتمالی این تیم داشته‌اند.
جولان فرانسوی‌ها در اصفهان
به غیر از تراکتور، شرایط سپاهان هم تقریبا مشابه است. این تیم هم پس از حضور پاتریس کارترون فرانسوی به عنوان سرمربی، تمرکزش را روی جذب ستاره‌هایی گذاشته که فرانسوی هستند و یا از کانال فوتبال این کشور عبور کرده‌اند. استیون انزونری، وسام بن‌یدر، ابوبکر کامارا و برایان دابو، چهره‌های سپاهانی هستند که یکی از ملیت‌های آن‌ها به فرانسه برمی‌گردد.
هرتیم یک ملیت؟
حالا با مرور کوتاه همین شرایط، روشن است که انتخاب سرمربی خارجی و یا حداقل تجربه کار این مربیان در یک کشور، تاثیر بسزایی در انتخاب بازیکنان خارجی تیم کنونی خواهد داشت. حتی پیش ازاین هم خوان کارلوس گاریدو به واسطه حضورش در فوتبال آفریقا چند بازیکن از همین قاره به پرسپولیس آورد که هنوز هم در این باشگاه حضور دارند. روشن است که آگاهی از توانایی‌های فنی و سابقه همکاری با یکدیگر، اصلی‌ترین دلیلی است که باعث شده مربیان خارجی شاغل در لیگ ایران، به سمتی کشیده شوند که از یک کانال خاص، بازیکن خارجی به تیم‌شان اضافه کنند. موردی که دست‌کم محدودیت‌هایی برای ایجنت‌ها به وجود می‌آورد تا نتوانند هر گزینه خارجی را به تیم‌های لیگ برتری معرفی کنند.
