نظرات اهالی فوتبال درباره نقل‌وانتقالات در دهه 1380؛ چه کسی بازار را خراب کرد؟
به گزارش فوتبال 360، تا پیش از دهه 1370 فوتبال با واژه‌هایی همچون عشق به پیراهن و عشق هوادار بیشتر عجین بود، هر چند در آن سال‌ها هم برخی بازیکنان بودند که به خاطر پول پیراهن خود را عوض کردند یا برای کسب درآمد بهتر راهی قطر می‌شدند اما هنوز پول به شکل امروزی وارد فوتبال نشده بود. با وجود باشگاه‌های متمولی چون کشاورز و بهمن که پول‌های هنگفتی به بازیکنان پرداخت می‌کردند، اما باز هم ارقام قرارداد تا اوایل دهه 70 برای بازیکنان ممتاز در بهترین حالت به 20 تا 30 میلیون تومان می‌رسید.
مبلغ قرارداد فرهاد مجیدی جوان اول فوتبال ایران در سال 1376 با استقلال 50 میلیون تومان بود که در آن سال رکورد گران‌ترین بازیکن تیم‌های ایرانی به نام این بازیکن ثبت شد. از اواخر دهه 1370، این وضعیت هر ساله بدتر از سال قبل شد و با شروع لیگ برتر ایران، مبالغ هنگفت، بدون حساب و کتاب و غیرشفاف به طور گسترده‌ای وارد چرخه فوتبال شد و هر ساله بازیکنان زیادی، حتی با کیفیت متوسط، با مبالغی عجیب اقدام به بستن قرارداد می‌کردند. در همان سال‌ها بسیاری از کارشناسان و رسانه‌ها نسبت به آفت‌های این مسئله هشدار داده و راهکارهایی را مطرح کردند، اما هیچگاه جنبه عملی به خود نگرفت. در ادامه مروری بر اظهارات چند تن از اهالی فوتبال در سال 1388 خواهیم داشت.
دست‌نشان: نمی‌توانم بگویم چقدر پول گرفته‌ام
مرحوم نادر دست‌نشان یکی از مربیانی بود که مربیگری تیم‌های مختلفی را برعهده داشت؛ گرچه دوران بازی دست‌نشان با دوران بی‌پولی فوتبال همزمان بود، اما در دوران مربیگری با تیم‌های مختلفی کار کرد و به نظر می‌رسد به درآمد خوبی دست یافت. او در این خصوص گفت: «چون به توانایی‌های خودم واقف هستم، به اندازه کار و زحمت خودم حقوق و دستمزد گرفتم. در زمان بازی چون بچه شهرستان بودم، به جایی نرسیدم اما به لطف خدا در زمان مربیگری به حق خودم رسیدم. بنده به این دلیل حاضر نیستم دستمزد خودم را اعلام کنم که در فوتبال ما هیچ چیز سر جای خودش نیست، پس چرا فقط مربیان باید دستمزد خود را اعلام کنند».
دست‌نشان در خصوص وضعیت حضور دلال در فوتبال ایران گفت: «شبکه دلالی در فوتبال چندین لایه دارد که در همه جا نفوذ کرده و هر کاری که بخواهند انجام می‌دهند اما به لطف خدا خودم را از این مسائل دور نگه داشته‌ام».
عابدینی: من بازار نقل‌وانتقالات را خراب نکردم
امیر عابدینی در سال‌هایی که به عنوان مدیرعامل پرسپولیس فعالیت می‌کرد، یکی از مدیران موفق در فصل نقل‌وانتقالات بود و بسیاری عقیده داشتند که او پرداخت‌های هنگفتی برای به خدمت گرفتن بازیکنان داشته و یکی از عوامل خراب کردن بازار بوده است. البته عابدینی این ادعا را رد کرده و گفت: «حضور تیم‌هایی نظیر بهمن، کشاورز و بانک تجارت در فوتبال که از منابع مالی خوبی برخوردار بودند، سبب شد تا بازیکنان با ارقام 4-3 میلیونی راهی این تیم‌ها شوند و همین مسئله باعث تضعیف دو تیم استقلال و پرسپولیس هم شده بود. در فوتبال ما به اندازه‌ای که در کمیت پیشرفت صورت گرفته، در کیفیت پیشرفتی مشاهده نمی‌شود که شاهد آن هم این مسئله است که در دهه 1370 تیم‌های ایرانی به مراحل بالای جام باشگاه‌های آسیا راه می‌یافتند اما دیگر توفیق خاصی در این رقابت‌ها پیدا نمی‌کنند».
عابدینی در خصوص اینکه مبلغ قرارداد بازیکنان بر چه اساسی تعیین می‌شود، گفت: «متأسفانه نرخ بازیکنان بر اساس کیفیت آن‌ها تعیین نمی‌شود و نقش دلال‌ها در این زمینه ملموس‌تر است».
برزگر: پول آفت فوتبال!
مربی سابق تیم ملی کشتی آزاد هم دل خوشی از وضعیت حاکم بر فوتبال ایران نداشت و معتقد بود بزرگترین آفت فوتبال فقط پول است و به همین دلیل است که هیچگاه فوتبال زیبا و جذابی را نمی‌بینیم.
منصور بزرگر در خصوص وضعیت حاکم بر فوتبال کشور گفت: «متأسفانه این مسئله کل ورزش ایران را تحت الشعاع قرار داده و بازیکنانی با 2 بار حضور در زمین، قراردادهای هنگفتی امضا می‌کنند و حتی یک‌صدم این پول هم بازی نمی‌کنند. یکی از عواملی که باعث ردوبدل شدن این پول‌ها می‌شود، مافیای دلالی است و تا زمانی که فوتبال ایران با این مافیا سروکار داشته باشد، به هیچ‌جا نخواهد رسید. البته در زمینه فوتبالیست‌ها هم مقصر نیستند زیرا سیاست‌های دستگاه ورزش اشتباه است و موجب بروز مشکلات در فوتبال می‌شود. فوتبال در ایران باید همانند بسیاری از کشورهای دیگر، خصوصی شود و دیر یا زود چاره‌ای جز این مسئله ندارد.
