گلر سابق تیم ملی در گفت‌وگو با «فوتبال 360»؛ فدراسیون فوتبال خواب است، بیدارش نکنید
به گزاش فوتبال 360، تیم ملی ایران در آخرین دیدار از مقدماتی جام جهانی 2026 در قاره آسیا، به مصاف تیم ملی کره شمالی رفت که توانست در این مسابقه، پس از 10 نفره شدن حریفش، به گل برسد و در نهایت یک پیروزی 3 گله را جشن بگیرد. شاگردان امیر قلعه‌نویی پس از شکستی که برابر قطر تجربه کردند، در برابر کره شمالی هم نمایش جالبی نداشتند و با این حال، این فرصتی بود تا با بهروز سلطانی دروازه‌بان سابق تیم ملی ایران و پرسپولیس در فوتبال 360 گفت‌وگو داشته باشیم تا با او در خصوص وضعیت فنی تیم ملی، حضور حسین حسینی درون دروازه به جای علیرضا بیرانوند و همچنین جذب پیام نیازمند توسط پرسپولیسی‌ها صحبت کنیم.
*نمایش تیم ملی ایران برابر کره‌شمالی برای شما رضایت‌بخش بود؟ عملکرد تیم آقای قلعه‌نویی را چطور دیدید؟
عملکرد تیم ملی ایران، در کل فاجعه بود. در سطح بسیار پایینی بود و من بازی را دیروز با چند تن از پیشکسوتان قدیمی فوتبال ایران در دهه شصت تماشا کردم و همه گفتیم که در سبک بازی تیم ملی، هیچ برنامه‌ای وجود ندارد. تیم ما اصلا سیستم نداشت و یک فوتبال «حسین‌قلی‌خانی» از تیم ملی دیدیم که توپ را به عقب زمین می‌بردند و سعی داشتند با ارسال بلند، توپ را به جلو ببرند. در شروع بازی ما چند گل صد درصدی را نزدیم و بعد از آن که کره شمالی جسارت پیدا کرد، هیچ موقعیتی نداشتیم.
*پس هرگز راضی نبودید؟
تیم ملی کره‌شمالی هیچ نکته فنی‌ای نداشت و در سطح چهارم آسیا است اما خیلی بد بودیم. آرزوی ما این است که یک تیم ملی خوب داشته باشیم. امیر قلعه‌نویی از دوستان خوب من است اما تیمی که می‌خواهد به جام جهانی برود، نباید برابر کره شمالی به بن بست بخورد. با این وضعیت اگر ما ساعت یک به آمریکا برسیم، یک ساغت بعد باید پرواز برگشت‌مان را بگیریم. تیم ما اصلا جالب نبود و بازیکنانی هم داریم که می‌توانیم یک فوتبال زیبا بازی کنیم. وضعیت طوری است که پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتور قطعا این تیم را شکست می‌دهند.
*حضور حسین حسینی در درون دروازه چطور بود؟
من سبک دروازه‌بانی حسینی را دوست دارم و تنها نکته مثبت تیم ما همین بود. در بازی قبلی که بیرانوند آن گل را خورد، رسما نشان داد که خواب دروازه‌بان چگونه است. اصلا نباید یک گلر که در جام جهانی بازی کرده، چنین گلی را دریافت کند. کاش در این مسابقه‌ها از اسم‌هایی مثل پیام نیازمند یا محمد خلیفه هم استفاده کنیم. یک نکته دیگر در خصوص کل ترکیب تیم ملی بگویم. اگر دیروز چند بازیکن جوان در زمین بودند، حدس می‌زنم از این نفرات در جام جهانی هیچکدامشان به طور ثابت به میدان نروند و دوباره باید با پیرمردها به جام جهانی برویم. شهریار مغانلو در آن صحنه توپ را با فوت کردن می‌توانست گل کند. میانگین سنی تیم ما هر روز بالاتر می‌رود و یک تیم ملی در سطح عادی، میانگین سنی‌اش 25 سال است. تا جام جهانی باید این کار را بکنیم و سیستم تیم ملی و سبک بازی تیم را بهتر کنیم. در غیر این صورت، هیچ اتفاق مثبتی در این تیم رخ نخواهد داد. این تغییرات هم مقابل بوتسوانا و تیم‌های آسیایی مثل هنگ کنگ به دست نخواهد آمد. تیم ما باید در بازی سخت قرار بگیرد.
*چقدر تیم ملی به بازیکنان اصلی‌اش وابسته شده؟
مهدی طارمی به هر حال بازیکنی است که در اینتر و پورتو بازی کرده. مهدی قایدی و سردار آزمون هم دیگر ستارگان این تیم هستند و البته بازیکنان خوب دیگری هم داریم اما تیم نیاز به جوان شدن دارد. الان اگر دو جوان از لیگ برتر به تیم ملی اضافه کنیم تا در دوستانه‌ها بازی کنند، تا جام جهانی با تجربه می‌شوند. بازیکنی مثل محمد قربانی، محمد جواد حسین‌نژاد و آریا یوسفی حق دارند که بیشتر در بازی‌های ملی حضور داشته باشند.
*پس تغییر نسل و جوان‌‌گرایی را چگونه باید انجام داد؟
بهتر است دیگر به اسم‌ها در تیم ملی تکیه نکنیم. برخی انگار در تیم ملی تشک انداخته‌اند و تیم ملی را مال خود می‌دانند؛ در حالی که باید تغییر نسل بدهیم. نمی‌خواهم اسمی از هیچ بازیکنی بیاورم چون همه آن‌ها برای تیم ملی زحمت کشیده‌اند. اینکه تیم ملی یکی در میان بازی‌هایش را خوب انجام می‌دهد اصلاً خوب نیست؛ مثل این می‌ماند که شما یکی در میان امتحانات خود را خوب و بد پشت سر بگذارید و این‌گونه نتیجه نمی‌گیرید. شاید دلیل این نوسان هم همین میانگین سنی بالای تیم ملی باشد و باید هرچه زودتر به جوانان میدان بدهیم. بازیکنان خوب و شایسته زیادی در فوتبال کشورمان داریم. بازیکنانی مستعد به مرور می‌توانند جای بازیکنان خوب و پا به سن گذاشته تیم ملی را پر کنند. باشگاه‌های ما هم همین هستند. الان محسن فروزان با من کار کرده اما کل ایران را چرخیده. هیچ تیمی شهامت بازی دادن به جوان را ندارد. بخشی از این آینده‌نگری به فدراسیون فوتبال برمی‌گردد که فدراسیون فوتبال هم در خواب عمیق است که بهتر است بیدارش نکنیم.
*در خصوص دروازه‌بانی پرسپولیس هم حرف بزنیم. جذب پیام نیازمند چقدر می‌تواند در این فصل به پرسپولیس کمک کند؟
پیام یکی از بهترین دروازه‌بان‌های ایران است که با توجه به تجربه حضورش در سپاهان و تیم ملی می‌تواند در پرسپولیس موفق باشد. البته یک توصیه به او دارم و آن این است که باید بداند بازی در پرسپولیس و استقلال با تیم‌های دیگر فرق دارد. بازی کردن در پرسپولیس شمشیر دو لبه‌ای است که باید مراقبش باشد. به هرحال با توجه به توان فنی که در نیازمند دیده‌ام، مطمئن هستم او در پرسپولیس موفق می‌شود. من با خود پیام نیازمند صحبت کردم و به خودش هم گفتم، ایستادن در دروازه پرسپولیس سخت‌تر از دروازه‌بانی در تیم ملی است. در تیم ملی اگر شما یک گل بد بخوری، یک ماه بعد فراموش می‌شود اما در پرسپولیس، یک گل بد بخوری و در شروع خوب نباشد، از نظر ذهنی دچار مشکل می‌شود. تفاوت پرسپولیس و استقلال با سپاهان و تیم ملی خیلی زیاد است. ما دروازه‌بان‌های زیادی دیدیم که در پرسپولیس آمدند و بیشتر از 2 سال نتوانستند بمانند. ما چرا دوست داشتیم علیرضا بیرانوند در پرسپولیس بماند؟ چون دیده بودیم که او بازی کردن در پرسپولیس را بلد است و ذهنیت بزرگ دارد. وقتی گندوز آمد، به هر حال گلر تیم ملی الجزایر بود و خودش را ثابت کرد. گلر خوبی بود و مهارهای خوبی داشت اما نشان داد گلری نیست که در پرسپولیس بتواند ستاره شود. آقای نیازمند هم باید حواسش باشد تا در پرسپولیس بتواند کیفیتش را حفظ کند.
