وزن پایین نیمکت تیم ملی؛ قلعه‌نویی از دستیار بزرگ هراس دارد؟
به گزارش فوتبال 360، در شرایطی که قریب به 9 ماه تا شروع جام جهانی 2026 باقی‌مانده، وضعیت تیم ملی نگران‌کننده شده است. ایران که توانسته به عنوان یکی از تیم‌های حاضر در جام جهانی 2026 آمریکا خودش را معرفی کند، به لحاظ فنی نتوانسته منتقدان را راضی نگه دارد. نیمکت تیم ملی ایران پس از کارلوس کی‌روش «ایرانیزه» شده و به دست امیر قلعه‌نویی سپرده شده است. با این حال، از زمانی که قلعه‌نویی هدایت این تیم را به عهده گرفته، ثبات از این تیم رخت بربسته و به غیر از یک بازی مقابل ژاپن، در سایر دیدارها، نمایش درخوری از این تیم دیده نشده است. اینکه چرا تیم ملی به نقطه‌ای رسیده که برای بردن تیم‌های درجه 2 و 3 آسیا هم به مشکل برخورده دلایل زیادی دارد؛ ولی بدون تردید، وزن سبک نیمکت تیم ملی می‌تواند یکی از جدی‌ترین آن‌ها باشد.
امیر با رفقا روی نیمکت
از زمانی که امیر قلعه‌نویی روی نیمکت نشست، گمانه‌زنی درباره دستیاران او شروع شد. با توجه به آنکه قلعه‌نویی از فضای تیم ملی، سال‌ها فاصله گرفته بود، انتظار عمومی این بود که با چند دستیار قوی، روی نیمکت تیم ملی بنشیند. با این حال، با وجود تمامی چهره‌های محترمی که این روزها به عنوان دستیار به امیر قلعه‌نویی کمک می‌کنند، وزن نیمکت تیم ملی بسیار سبک شده است. درست است که قلعه‌نویی در همان گام نخست برای حضور آنتونیو مانیکونه گام برداشت ولی بر کسی پوشیده نیست که به غیر از او، سایر گزینه‌های نیمکت، کارایی و تجربه لازم برای همراهی امیر قلعه‌نویی در شرایط سخت‌ودشوار را ندارند. سعید الهویی، یکی از همان دستیارانی است که قلعه‌نویی به او اعتقاد ویژه‌ای دارد؛ با این حال، به غیر از تکیه بر آنالیزهایی بعضا بی‌مورد و بیهوده و استفاده از کلمات دهان پرکن همچون «هیبریدفورمیشن» او تاثیری در روند تیم ملی نداشته است. البته که این مورد بی‌دلیل هم نیست؛ الهویی شاید به لحاظ تئوری در جایگاه قابلی باشد ولی با توجه به تجربه فاجعه‌آمیزش به عنوان سرمربی در گل‌گهر سیرجان، هرگز در حدواندازه‌های دستیار اول بودن سرمربی تیم ملی نشان نداده است.
به غیر از او، رحمان رضایی، آندرانیک تیموریان و هومن افاضلی هم امیر قلعه‌نویی را در تیم ملی به عنوان دستیاران ایرانی همراهی می‌کنند که آن‌ها هم تجربه کافی در امر مربیگری در فوتبال ایران ندارند؛ اگر هم داشته‌اند تجربه موفقی نبوده است. هرچند که برای آن‌ها هم وظایفی جداگانه تعریف شده که بعضی وقت‌ها از نقش دستیار خارج شده و در قالب مشاور تعریف می‌شود. به لحاظ شخصیتی، تمامی دستیاران قلعه‌نویی، بی‌نقص هستند ولی وقتی پای مباحث فنی به میان می‌آید، آن‌ها کارایی‌شان را از دست می‌دهند. مهم‌ترین نکته درباره آن‌ها اینکه هرگز در شرایط سخت‌ودشوار توصیه درخوری به قلعه‌نویی نرسانده و نتوانسته‌اند روند رو به رشدی را در تیم ملی پیاده کنند.
قلعه‌نویی از کار کردن با مربیان بزرگ هراس دارد؟
انتخاب دستیار حق مسلم هم سرمربی است؛ قلعه‌نویی تا به الان انتخاب‌های فراوانی برای دستیاری‌اش در تیم ملی داشته که هرکدام به نوبه خود، موجب شگفتی شده‌اند. اگرچه این روزها تعداد دستیاران و مشاورانش کمتر شده ولی این موضوع دلیلی بر پیشرفت کارش در تیم ملی به لحاظ فنی نشده است. این یکی نشانه‌های عینی دارد؛ تیم ملی در عصر قلعه‌نویی هرگز ثبات نداشته و سینوسی نتیجه گرفته است. باوجود انکه پیش از این هم در چند نوبت به امیر قلعه‌نویی توصیه شده وزن نیمکت تیم ملی را تغییر داده و چهره‌های شناخته‌شده خارجی را به این نیمکت اضافه کند، این درخواست با پاسخ منفی قلعه‌نویی مواجه شده است. او اکثر نقدها را با «حب‌وبغض» خواندن، رد می‌کند و از سوی دیگر، با تکیه بر آمار بیهوده، در تلاش برای القای این موضوع است که تیمش نمایش درخوری دارد. در کنار این موارد، شایعاتی هم از همان روز نخست پیرامون قلعه‌نویی مطرح شده که از کار کردن با دستیاران بزرگ هراس دارد؛ از اینکه نکند جایگاهش در تیم ملی توسط همین افراد تهدید شود. به هر روی چه این شایعات درست و چه بی اساس باشند، به نظر می‌رسد قلعه‌نویی اگر می‌خواهد بیشتر از این سیبل انتقادات نشود، باید فکری به حال دستیارانش کند و به وضوح دانش فنی نیمکت را بالاتر ببرد؛ وگرنه با خوب حرف زدن و استفاده از کلمات لاتین، کار این نیمکت پیش نمی‌رود.
